08.11. - Czasami warto trochę zwolnić

Sobotni poranek. Wszyscy biegają, w pośpiechu robią zakupy. Wszędzie kolejki. Wszędzie pełno twarzy. Różnych twarzy. Mężczyźni, kobiety, dzieci, nastolatkowie. Też biegam w tym tłumie. Tyle spraw do załatwienia, a jeszcze więcej czeka na zrobienie w domu. Skupiam się na tym, co najpilniejsze. Nie zwracam specjalnej uwagi na otoczenie, do czasu... Już prawie wszystko załatwiłam. Już prawie idę w kierunku przystanku, kiedy zauważam mężczyznę klęczącego na kostce. W sobotę taki widok może zdawać się czymś "normalnym". (O ile taka sytuacja mieści się w jakiejkolwiek normalności, w co jednak wątpię.) Przyznam szczerze, że bardzo ostrożnie podchodzę do takich sytuacji. Jestem trochę nieufna pod tym względem, mam wątpliwości, czy faktycznie wszyscy proszący o pomoc potrzebują jej. Tym razem było inaczej. Zatrzymałam się kawałek dalej i patrzyłam. Obserwowałam jak reagują ludzie. Reagują, a tak właściwie nie reagują... Czasem ktoś popatrzy, da dziecku do rzucenia jakiś pieniążek, ale z reguły przejdzie i pójdzie w swoją stronę. Mijając jak kolejny budynek, jak zwykły "naturalny obrazek".. I pewnie zrobiłabym podobnie, gdyby nie ta kartka: "Zbieram na chleb dla dzieci". Przeczytałam to, spojrzałam na mężczyznę i ruszyłam w stronę piekarni. Kilka minut później podarowałam mu pieczywo, otrzymując w zamian podziękowania.
To był odruch, zwykły ludzki odruch.

Kilka minut i kilka złotych - tyle "musiałam" zrobić, by na czyjeś twarzy pojawił się uśmiech.

Nie piszę o tym, żeby się pochwalić, zupełnie nie o to chodzi i nie ma do tego powodów. Chcę tylko pokazać, że czasem warto trochę zwolnić i wyciągnąć pomocną dłoń do kogoś, kto tego potrzebuje. 

Trzymajcie się ciepło! :)
Pozdrawiam!

Zdjęcia - Charmeuse

Płaszcz - nn / Bluzka - George / Spodnie - Bershka / Torebka - George / Zegarek - Roamer / 
Buty - Belle Women